Rennen, paniek bij Indiër, Chevie en binnenzwembad
Blijf op de hoogte en volg Heidi
03 Oktober 2013 | Verenigde Staten, Hurricane
Rennen op hakken, paniek bij Indiër, crossen met Chevie en binnenzwembad
Donderdag 26 september 2013
Na aankomst op de luchthaven van Los Angeles staan we te popelen om onze huurauto op te halen; dat popelen doen we vervolgens samen met nog 100 mensen... Ruim twee uur later rijden we met onze nieuwe vriend Chevie (Chevrolet) naar ons hotel in Hollywood. 's Avonds hebben we met vrienden van Ellen afgesproken in een pizzeria in Disneyworld. Wanneer we 's avonds teruglopen naar ons hotel, blijkt Hollywood toch iets minder glimmer en glamour dan gedacht. De straat van ons hotel blijkt gevuld te zijn met heel wat schorrie morrie volk (zwervers, prostituees en overige winkelwagenbezitters). Wanneer een auto langzaam langs ons komt rijden, blijken ook hakken best geschikt voor het trekken van een sprintje te zijn. Welkom in het minder vredige LA!
Vrijdag 27 september 2013
Na een ontbijtje aan de Walk of Fame maken we met een groep een tour door Beverly Hills. Voorzien van een charmante kanariegele koptelefoon rijden we met een open tourbus langs het huis (lees: hekwerk...huis was nergens te bekennen) van Bratt Pitt, Docter Phil en Michael Jackson en andere bekendheden. Ook passeren we Rodeo Drive waar we kunnen zien hoe half Hollywood decadent shopt en om 12 uur in de ochtend al de eerste roseetjes nuttigt. Ellen valt tijdens de tour geregeld in slaap om vervolgens haar ogen open te doen met de mededeling 'ik slaap niet'. Met een metro gaan we 's middags naar de Universal Studios waar honderden films en scenes zijn opgenomen. Met een treintje worden we door het park geleid die ook door een 4D tunnel rijdt. Terwijl King Kong in deze 4D tunnel bijna ons treintje te grazen neemt, heb ik een gillende Ellen en een bevende Japanner naast me zitten. Nadat we beide gillend uit de 3D Flinstone achtbaan rollen, brengen we een bezoekje aan de 3D film Shrek. Dat de vorige voorstelling een erg slaapverwekkend effect heeft gehad, blijkt wanneer er bij binnenkomst nog een man uit India alleen in de bioscoopzaal ligt te slapen. Bij het volstromen van de bioscoopzaal, ontwaakt hij langzaam, beseffende dat Shrek inmiddels de zaal al heeft verlaten (en zijn familie en vrienden eveneens...). Op een drafje huppelt hij naar de uitgang, waar de deuren recht voor zijn neus dicht slaan. Met de wanhoop van 'niet nog een keer Shrek!!!' in zijn ogen (en tien zweetdruppels op zijn voorhoofd) probeert hij de deur paniekerig te openen. Wanneer resultaat uit blijft, schakelt hij al snel over naar plan B: vluchten via de ingang. Een groot deel van de zaal ontgaat dit kleine drama van de man uit India, maar voor Ellen, mij en een Chinees is het een erg leuk entertainment van enkele minuten waar Shrek vervolgens niet meer aan heeft kunnen tippen (we zijn wel wakker gebleven ;-)). Tot slot hebben we nog erg veel lol gehad in de transactie van Jurasic Park. Ellen, die het niet erg heeft op achtbanen, is helemaal blij als deze attractie een hoog 'Fata Morgana - gehalte' lijkt te hebben...deze blijdschap zakt als een plumpudding in wanneer deze attractie eindigt met een extreem steile afdaling...
Zaterdag 28 september 2013
Tijdens de rit genieten we van de mooie uitzichten op route 66 en hebben we erg lol om een kleine cola light ramp in onze auto (cola light kan nog weleens schuimend omhoog komen...).
Zondag 29 september 2013
Zondagochtend koersen we met onze Chevie richting de Grand Canyon. Deze 1800 meter diepe kloof is overweldigend groot en spectaculair. Bij de informatiebalie informeren we of het mogelijk is om paard te rijden, maar helaas kan dat alleen door de bossen. Omdat je een gedeelte van het park niet zelf met de auto kan bezoeken, stappen we in de bus die ons door het park leidt. Tijdens dit ritje worden we begeleid alsof we voor het eerst van ons leven in de bus zitten. 'We are Rolling' bij het aanrijden van de bus en 'The Doors are closing' bij het sluiten van de deuren, wordt iedere stop herhaald. Een in het verleden, door de busdeuren geplette toerist in combinatie met het Amerikaanse 'I Will sue you' moet vast tot dit soort waarschuwingen hebben geleid. We wandelen vervolgens door het park en genieten van het super uitzicht, om vervolgens met dezelfde bus weer terug te keren. Dit keer stopt de bus voor al het wild wat de Grand Canyon te bieden heeft, waarbij ook de huis, tuin en keuken Buffel niet vergeten wordt. Terwijl alle camera's en neuzen tegen de ruiten van de bus worden gedrukt, merkt Ellen droog op dat we die beesten in Herpenduin ook hebben. 's Avonds blijven we nog even voor de zonsondergang, die helaas onder gaat voor de Grand Canyon in plaats van erachter :-(
Maandag 30 september 2013
Maandagmorgen zijn we met onze Chevie verder de Grand Canyon doorgecrosst met het doel die middag een relaxmiddag te houden in Page. Met het zonnetje in onze bol (dank aan de 30 graden Celsius! :-)) komen we aan bij de VVV van Page en geven we de lieftallige dame de opdracht voor ons een hotel te zoeken met als hoofdvereiste een zwembad. Zo gezegd, zo gedaan en een half uurtje later staan we op onze slippertjes, in bikini en met de fles zonnebrand in de aanslag bij het zwembad...een verwarmd binnenbad. Dat laatste had de lieve mevrouw van de VVV er niet bij verteld. Maar binnenzwembad of niet, zonnetje nog steeds in de bol, dus we nemen plaats op het buitenterras waar we alsnog een uurtje zonnen. Met een nieuwe lading vitamine Z rijden we vervolgens naar Lake Powell en gaan we eten bij een Thais restaurant die zijn erg pittige gerechten onder de noemer 'mild' voorschotelt; maar lekker was het! Als we die avond zonder navigatie terug naar ons hotel willen rijden, komen we terecht op het plaatselijke subkampje van Page. Terwijl Heidi's handjes steeds klammer worden achter het stuur, probeert Ellen de paniek weg te nemen met de opmerking 'zolang je je slippertjes uit trekt bij binnenkomst, is er niets aan de hand'.
Dinsdag 1 oktober 2013
Dinsdagochtend worden we door verschillende mensen vanuit Nederland geïnformeerd over een 'government shutdown' die hier in de USA gaande zou zijn...en inderdaad de Nationale parken zijn daardoor allemaal dicht. Gelukkig hadden we die dag Monument Valley op het programma staan, dat is geen Nationaal Park. Super mooi natuurwonder met roodkleurige rotsformaties waardoor het net lijkt of je bevindt in een of andere cowboyfilm in het Wilde Westen. Door dit park ligt een 17 miles lange stoffige, steile, gatenkaas gravelroad waarop Ellen zich helemaal uit leeft met onze Chevie. Terwijl Heidi de greepjes in de auto inmiddels met ogen dicht weet te vinden, haalt Ellen een jeep met 4-wheel drive met daarin 3 mannen nog net niet in ;-). Monument Valley was echt super gaaf! Met ons Chevie omhuld in rode stof rijden we vervolgens weer terug naar Page.
Woensdag 2 oktober 2013
Woensdag beginnen we de dag met het prachtige uitzicht op Horseshoe Bend. Dit is een rots in de rivier Colorado waarbij het net lijkt of je naar een hoefijzer kijkt. Na dit prachtige uitzicht (Anneke bedankt voor de tip!), hebben we vervolgens een tour in de Antelope Canyon; dit zijn kleine smalle kloven die door modder en water zijn uitgesleten. In deze kloven krijg je echt super mooie lichteffecten te zien, doordat op een aantal plaatsen de zonnestralen door de kloven naar binnen schijnt. Terwijl onze Indiaan ons naar de kloof rijdt, worden Ellen en ik geïntrigeerd door een roodkleurige wrat met een doorsnede van circa 1,5 cm op de knie van een Fransman bij ons in het busje. Onze zorg of hij met zijn wrat nooit ergens achter blijft haken, blijkt geheel onterecht als we bij aankomst zien dat het een kauwgom was... De Indiaan leidt ons vervolgens door de kloven rond en vraagt geregeld de camera van Ellen om foto's te maken. In eerste instantie verdenken we hem ervan dat hij de camera wil gebruiken om stiekem foto's te maken van een Chinees meisje, maar al snel blijkt hij de kneepjes van het fotografievak extreem goed te beheersen. Inmiddels zitten we in het dorpje Hurricane. Helaas heeft Obama het vandaag niet op een akkoordje kunnen gooien met de congresleden en blijven de Nationale parken ook morgen nog gesloten. Morgen kunnen we helaas dus niet naar Bryce Canyon National Park en Zion National Park. Een aantal aardige Amerikanen heeft vanavond een alternatief programma voor ons in elkaar gedraaid voor morgen. Hopelijk gaan de parken snel weer open anders worden de laatste tien dagen Death Valley ;-)
Liefs Ellen en Heidi vanuit het Wilde Westen!
Donderdag 26 september 2013
Na aankomst op de luchthaven van Los Angeles staan we te popelen om onze huurauto op te halen; dat popelen doen we vervolgens samen met nog 100 mensen... Ruim twee uur later rijden we met onze nieuwe vriend Chevie (Chevrolet) naar ons hotel in Hollywood. 's Avonds hebben we met vrienden van Ellen afgesproken in een pizzeria in Disneyworld. Wanneer we 's avonds teruglopen naar ons hotel, blijkt Hollywood toch iets minder glimmer en glamour dan gedacht. De straat van ons hotel blijkt gevuld te zijn met heel wat schorrie morrie volk (zwervers, prostituees en overige winkelwagenbezitters). Wanneer een auto langzaam langs ons komt rijden, blijken ook hakken best geschikt voor het trekken van een sprintje te zijn. Welkom in het minder vredige LA!
Vrijdag 27 september 2013
Na een ontbijtje aan de Walk of Fame maken we met een groep een tour door Beverly Hills. Voorzien van een charmante kanariegele koptelefoon rijden we met een open tourbus langs het huis (lees: hekwerk...huis was nergens te bekennen) van Bratt Pitt, Docter Phil en Michael Jackson en andere bekendheden. Ook passeren we Rodeo Drive waar we kunnen zien hoe half Hollywood decadent shopt en om 12 uur in de ochtend al de eerste roseetjes nuttigt. Ellen valt tijdens de tour geregeld in slaap om vervolgens haar ogen open te doen met de mededeling 'ik slaap niet'. Met een metro gaan we 's middags naar de Universal Studios waar honderden films en scenes zijn opgenomen. Met een treintje worden we door het park geleid die ook door een 4D tunnel rijdt. Terwijl King Kong in deze 4D tunnel bijna ons treintje te grazen neemt, heb ik een gillende Ellen en een bevende Japanner naast me zitten. Nadat we beide gillend uit de 3D Flinstone achtbaan rollen, brengen we een bezoekje aan de 3D film Shrek. Dat de vorige voorstelling een erg slaapverwekkend effect heeft gehad, blijkt wanneer er bij binnenkomst nog een man uit India alleen in de bioscoopzaal ligt te slapen. Bij het volstromen van de bioscoopzaal, ontwaakt hij langzaam, beseffende dat Shrek inmiddels de zaal al heeft verlaten (en zijn familie en vrienden eveneens...). Op een drafje huppelt hij naar de uitgang, waar de deuren recht voor zijn neus dicht slaan. Met de wanhoop van 'niet nog een keer Shrek!!!' in zijn ogen (en tien zweetdruppels op zijn voorhoofd) probeert hij de deur paniekerig te openen. Wanneer resultaat uit blijft, schakelt hij al snel over naar plan B: vluchten via de ingang. Een groot deel van de zaal ontgaat dit kleine drama van de man uit India, maar voor Ellen, mij en een Chinees is het een erg leuk entertainment van enkele minuten waar Shrek vervolgens niet meer aan heeft kunnen tippen (we zijn wel wakker gebleven ;-)). Tot slot hebben we nog erg veel lol gehad in de transactie van Jurasic Park. Ellen, die het niet erg heeft op achtbanen, is helemaal blij als deze attractie een hoog 'Fata Morgana - gehalte' lijkt te hebben...deze blijdschap zakt als een plumpudding in wanneer deze attractie eindigt met een extreem steile afdaling...
Zaterdag 28 september 2013
Tijdens de rit genieten we van de mooie uitzichten op route 66 en hebben we erg lol om een kleine cola light ramp in onze auto (cola light kan nog weleens schuimend omhoog komen...).
Zondag 29 september 2013
Zondagochtend koersen we met onze Chevie richting de Grand Canyon. Deze 1800 meter diepe kloof is overweldigend groot en spectaculair. Bij de informatiebalie informeren we of het mogelijk is om paard te rijden, maar helaas kan dat alleen door de bossen. Omdat je een gedeelte van het park niet zelf met de auto kan bezoeken, stappen we in de bus die ons door het park leidt. Tijdens dit ritje worden we begeleid alsof we voor het eerst van ons leven in de bus zitten. 'We are Rolling' bij het aanrijden van de bus en 'The Doors are closing' bij het sluiten van de deuren, wordt iedere stop herhaald. Een in het verleden, door de busdeuren geplette toerist in combinatie met het Amerikaanse 'I Will sue you' moet vast tot dit soort waarschuwingen hebben geleid. We wandelen vervolgens door het park en genieten van het super uitzicht, om vervolgens met dezelfde bus weer terug te keren. Dit keer stopt de bus voor al het wild wat de Grand Canyon te bieden heeft, waarbij ook de huis, tuin en keuken Buffel niet vergeten wordt. Terwijl alle camera's en neuzen tegen de ruiten van de bus worden gedrukt, merkt Ellen droog op dat we die beesten in Herpenduin ook hebben. 's Avonds blijven we nog even voor de zonsondergang, die helaas onder gaat voor de Grand Canyon in plaats van erachter :-(
Maandag 30 september 2013
Maandagmorgen zijn we met onze Chevie verder de Grand Canyon doorgecrosst met het doel die middag een relaxmiddag te houden in Page. Met het zonnetje in onze bol (dank aan de 30 graden Celsius! :-)) komen we aan bij de VVV van Page en geven we de lieftallige dame de opdracht voor ons een hotel te zoeken met als hoofdvereiste een zwembad. Zo gezegd, zo gedaan en een half uurtje later staan we op onze slippertjes, in bikini en met de fles zonnebrand in de aanslag bij het zwembad...een verwarmd binnenbad. Dat laatste had de lieve mevrouw van de VVV er niet bij verteld. Maar binnenzwembad of niet, zonnetje nog steeds in de bol, dus we nemen plaats op het buitenterras waar we alsnog een uurtje zonnen. Met een nieuwe lading vitamine Z rijden we vervolgens naar Lake Powell en gaan we eten bij een Thais restaurant die zijn erg pittige gerechten onder de noemer 'mild' voorschotelt; maar lekker was het! Als we die avond zonder navigatie terug naar ons hotel willen rijden, komen we terecht op het plaatselijke subkampje van Page. Terwijl Heidi's handjes steeds klammer worden achter het stuur, probeert Ellen de paniek weg te nemen met de opmerking 'zolang je je slippertjes uit trekt bij binnenkomst, is er niets aan de hand'.
Dinsdag 1 oktober 2013
Dinsdagochtend worden we door verschillende mensen vanuit Nederland geïnformeerd over een 'government shutdown' die hier in de USA gaande zou zijn...en inderdaad de Nationale parken zijn daardoor allemaal dicht. Gelukkig hadden we die dag Monument Valley op het programma staan, dat is geen Nationaal Park. Super mooi natuurwonder met roodkleurige rotsformaties waardoor het net lijkt of je bevindt in een of andere cowboyfilm in het Wilde Westen. Door dit park ligt een 17 miles lange stoffige, steile, gatenkaas gravelroad waarop Ellen zich helemaal uit leeft met onze Chevie. Terwijl Heidi de greepjes in de auto inmiddels met ogen dicht weet te vinden, haalt Ellen een jeep met 4-wheel drive met daarin 3 mannen nog net niet in ;-). Monument Valley was echt super gaaf! Met ons Chevie omhuld in rode stof rijden we vervolgens weer terug naar Page.
Woensdag 2 oktober 2013
Woensdag beginnen we de dag met het prachtige uitzicht op Horseshoe Bend. Dit is een rots in de rivier Colorado waarbij het net lijkt of je naar een hoefijzer kijkt. Na dit prachtige uitzicht (Anneke bedankt voor de tip!), hebben we vervolgens een tour in de Antelope Canyon; dit zijn kleine smalle kloven die door modder en water zijn uitgesleten. In deze kloven krijg je echt super mooie lichteffecten te zien, doordat op een aantal plaatsen de zonnestralen door de kloven naar binnen schijnt. Terwijl onze Indiaan ons naar de kloof rijdt, worden Ellen en ik geïntrigeerd door een roodkleurige wrat met een doorsnede van circa 1,5 cm op de knie van een Fransman bij ons in het busje. Onze zorg of hij met zijn wrat nooit ergens achter blijft haken, blijkt geheel onterecht als we bij aankomst zien dat het een kauwgom was... De Indiaan leidt ons vervolgens door de kloven rond en vraagt geregeld de camera van Ellen om foto's te maken. In eerste instantie verdenken we hem ervan dat hij de camera wil gebruiken om stiekem foto's te maken van een Chinees meisje, maar al snel blijkt hij de kneepjes van het fotografievak extreem goed te beheersen. Inmiddels zitten we in het dorpje Hurricane. Helaas heeft Obama het vandaag niet op een akkoordje kunnen gooien met de congresleden en blijven de Nationale parken ook morgen nog gesloten. Morgen kunnen we helaas dus niet naar Bryce Canyon National Park en Zion National Park. Een aantal aardige Amerikanen heeft vanavond een alternatief programma voor ons in elkaar gedraaid voor morgen. Hopelijk gaan de parken snel weer open anders worden de laatste tien dagen Death Valley ;-)
Liefs Ellen en Heidi vanuit het Wilde Westen!
-
03 Oktober 2013 - 07:56
Guy:
Mooi verslag weer Heidi.
Een feest der herkenning!
Grand Canyon, horseshoe bend, monument valley
Allemaal toch mooier dan LA.
Hopelijk kan je Zion en Bryce ook nog zien. Ook Arches is erg de moeite waard!
Groet,
Guy -
03 Oktober 2013 - 10:39
Wilma Verstegen:
Hallo Heidi,
Wat geweldig om weer van jouw reisverslagen te mogen genieten.
En wat een machtig mooie fotoo's van de Antelope Canyon.
Geniet nog van jullie reis en ik zie alweer uit naar je volgende verslag.
Liefs,
Wilma -
03 Oktober 2013 - 11:29
Dinie Van Helvoirt:
Prachtig reisverslag weer en superfoto's. Zo'n reis staat bij ons ook nog op het verlanglijstje. Deze wens wodt hierdoor extra versterkt. Geniet verder en groetjes. -
03 Oktober 2013 - 14:43
Jolanda:
Heidi, wat een mooi verslag en je krijgt er meteen vakantiekriebels bij en als je terug komt mag je de zon ook wel meenemen.En prachtige foto's -
04 Oktober 2013 - 08:36
Ria En Ellie:
Ha die Heidi, wat maken jullie weer mooie dingen mee! En de kleine dingen zijn zoals gewoonlijk weer het meest vermakelijk. Geniet ervan! Groetjes Ria en Ellie -
04 Oktober 2013 - 10:05
Sandra:
Ha die Heidi en Ellen,
Leuk om te lezen (en te zien) hoe het met jullie is!
Veel liefs uit het Bruisende Berguh :),
Sandra -
05 Oktober 2013 - 14:17
Ferry:
hi Ellen, wat een prachtige verhalen. Ik ben rete-jaloers. Ik vind het zo leuk wat jullie allemaal meemaken en voel ook wat jullie voelen. Jammer dat de nt'l parken niet open zijn. If yes, ga langs Bryce C'yn en neem een helicopervlucht boven Bryce. Enne Ellen, hou je ogen wel open, wat je daar allemaal ziet zul je hier in Europa niet meemaken. xxx Ferry -
06 Oktober 2013 - 10:19
Nadia:
Hi Thelma & Louise!
Wat leuk om jullie avonturen te lezen ( je kan erg leuk schrijven, Heidi, moet je wat mee doen ;-).
Het is in ieder geval goede reclame voor amerika, want ik krijg spontaan zin om ook de roadtrip te gaan boeken! Geniet nog van jullie laatste weekje!
gr. nadia
-
06 Oktober 2013 - 13:44
Willy Van Rossum:
Beste Heidi en Ellen Leuk dat jullie het zo fijn hebben daar in Amerika heel herkenbaar voor mij 15 jaar geleden zijn we daar ook geweest ik hoop echt voor jullie dat je Zion en de Brice kunt zien want dit is zeker de moeite waard , pas wel op voor de amerikanen ze zijn vriendelijk maar houd afstand als je ergens in een rij staat want dat wordt meteen verkeerd opgevat. Verder wens ik jullie nog veel plezier daar.Zijn jullie niet naar de winkels geweest op Rodeo drive mooi om te zien en hoe duur het er is? Groetjes Willy v Rossum
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
