Politieritje, benzinelek, Tafelberg en afscheid

Allereerst iedereen een super gelukkig 2011 gewenst! Vandaag een regenachtig dagje in Knysna dus een goed moment om vanuit mijn hangmat mijn reisverslagje weer eens te updaten…


Vrijdag 24 dec 2010 Boefjes niet onder controle

Deze ochtend ben ik alleen met de kindjes, wat weer voor de nodige chaotische en grappige momenten zorgt. In een poging een beetje controle over de kids te krijgen, zet ik een Barney DVDtje aan. Terwijl ik met de DVD speler in de weer ben, gaat Chuma met de kerstboom aan de wandel en zit Graig het nieuwe jongetje van de groep te klieren door zijn vinger in het oortje van het jongetje te parkeren. Bevreesd kijk ik richting een non als ik zie dat Shadley een van de kerstbeeldjes zojuist onthoofd heeft…gelukkig hebben ze niets in de gaten en was het niet kindje Jezus :). Ik parkeer de kindjes snel op de stoeltjes in de hoop dat Barney een wonderlijk effect zal brengen. En ja hoor, Barney heeft nog altijd de magic touch! Wat ga ik deze boefjes missen! ’s Middags en ’s avonds vier ik samen met mijn huisgenootje en haar vrienden kerstavond onder het genot van een BBQ; geen verkeerde start van de kerst 2010.


Zaterdag 25 dec 2010 Rit met politiebusje

Deze eerste kerstdag heb ik een kerstlunch van het hostel. Van de 35 mensen ‘ken’ ik maar ongeveer 5 mensen dus een beetje eng vind ik het wel. Nergens voor nodig blijkt achteraf want iedereen praat met elkaar en ik leer die dag weer een aantal nieuwe mensen kennen. Ook een Nederlandse jongen en Engels meisje die ook naar Azië gaan, dus dat is extra leuk. De eigenaresse van het hostel, Carla, werkt tevens bij de politie en een aantal van haar collega’s, die dienst hebben, komen ook nog even aan voor een drankje. Later die avond roept Carla dat de taxibusjes voor de rit naar de kroeg zijn gearriveerd en dat we dus naar voren moeten lopen. Aangekomen bij de oprit blijkt dat onze taxi die avond een politiebusje zal zijn. Carla heeft haar collega’s gevraagd ons even bij de kroeg te droppen: welkom in Afrika! Rijdende in het politiebusje ben ik ervan overtuigd dat we in een donker steegje vlak bij de kroeg worden gedropt…het lijkt mij dat deze politiemensen niet te koop willen lopen met hun taxipraktijken. Maar nee hoor! Recht voor de deur van de kroeg worden we gedropt. Wat een grap.


Zondag 26 dec 2010 Skypen bij hippiemannetje

Het goede feestje van de eerste kerstdag heeft nog zijn weerslag op het eerste gedeelte van de tweede kerstdag :). Einde middag ga ik brownies bakken om vervolgens te gaan braaien bij Manou en Willemijn. Erg gezellig. Na de braai ga ik nog even naar internetcafé ‘Karma’ om te skypen met pap en mam die met de hele familie aan kerstdiner zitten. Eigenlijk gaat het internetcafé om 22.00 uur dicht maar de hippie eigenaar heeft denk ik een paar goede joints gerookt (of space kerstcake op), want hij lijkt alle tijd van de wereld te hebben…en dus ik ook!


Maandag 27 dec 2010 Derde kerstdag

Omdat de vriendinnen van het tehuis met kerst in de binnenlanden zaten en gisteren pas laat terug zijn gekomen, besluiten we vandaag derde kerstdag te vieren. Voor de derde keer in vier dagen bak ik brownies en houden we een gezellige braai.


Dinsdag tot en met Donderdag 28-30 dec 2010

Pap en mam komen al over een weekje dus het wordt eens tijd om een en ander te gaan regelen voor de komende weken en maanden. Deze dagen zit ik dus veel op internet. Ik regel vrijwilligerswerk voor Nepal en een veel kleine andere dingen. Waaronder weer een reparatiebeurtje voor de VW Chico…de radio en de koplamp zijn namelijk stuk. Het verhuurbedrijf stuurt eigenlijk standaard David op mij af als ik weer eens stukken heb. David is een forse blanke Zuid-Afrikaan met een gouden tand en uiteraard de bijbehorende tatoeages. Ditmaal besluit ik David op de foto te zetten. Ik bedoel als je iemand minimaal een keer per week ziet dan mag je die in backpacktermen wel ‘vriend’ noemen. David weet ook ditmaal de kwaaltjes van mijn VW Chico weer te helen. Het valt mij nu op dat die gouden tand van hem ook daadwerkelijk een functie heeft; de rode en zwarte elektriciteitdraadjes in mijn auto worden vakkundig met zijn gouden tand ingekort. Blij ben ik als mijn koplamp en radio weer werken. ‘Tot volgende week’ grapt David als hij afscheid neemt. Ook krijg ik deze dag het leuke nieuwtje uit Nederland te horen dat Monique gaat trouwen en ik getuige mag zijn. Super! ’s Avonds ga ik naar de film ‘Due date’. Echt een aanrader, leuke komedie.


Vrijdag 31 dec 2010 Oudjaarsavond: Recycling party

’s Ochtends samen met Jala weer leuke dingen gedaan met de kinderen en ’s avonds zijn we naar de recycling party van het hostel geweest. Iedereen had een vuilniszak aan, blikjes in zijn haar of iets creatiefs gedaan met bierdopjes. Na 00.00 uur zijn we naar de kroeg gegaan. Gezellige avond, goed begin van het nieuwe jaar.


Zaterdag 1 jan 2011 Nieuwjaarsduik

’s Ochtends maak ik een Nieuwjaarsduik in het zwembad. Snap niet waarom er altijd zo’n ophef is om die Nieuwjaarsduik…stelt niets voor :). ’s Middags gaan we naar het tehuis om de kindjes Nieuwjaar te wensen en Michiel (Nederlandse jongen van het hostel) een rondleiding te geven. Die avond bouw ik een recoveravondje in; we willen de volgende dag namelijk de Tafelberg gaan beklimmen.


Zondag 2 jan 2011 Dagje Tafelberg zonder Tafelberg

’s Ochtends haal ik Michiel op om de Tafelberg te gaan beklimmen. De Tafelberg is alleen ver te zoeken want het is een erg bewolkte dag. Kortom we moeten een alternatief plan bedenken. We besluiten rondje Cape point te rijden en ’s avonds naar een concert te gaan. In de buurt van Simon’s Town begint de auto erg te stinken naar benzine en enkele minuten later geeft mijn VW Chico er de brui aan. Hij is blijknaar incontinent geworden, want hij laat een groot spoor van benzine achter. Hoe kan dat nou? Er is nog niet eens een week voorbij sinds de laatste reparatiebeurt! Ik bel het mannetje van het verhuurbedrijf weer en die zegt twee uurtjes later te kunnen komen. We besluiten wat te gaan eten in Simon’s Town. Lopende richting Simon’s Town krijgen we een lift van een erg aardige Zuid-Afrikaanse vrouw met haar moeder die de benzinelucht van mijn VW Chico vanuit hun huis al geroken hadden. ‘Heb je dat ding echt gehuurd?’ vraagt de dochter verontwaardigd. ‘Je hebt er voor betaald?’ vraagt ze nogmaals onovertuigd. Ik kan me lach niet houden; tja de liefde voor mijn VW Chico heeft me de afgelopen maanden blijkbaar blind gemaakt. We eten wat in Simon’s Town en spotten illegaal nog wat pinguïns door het pinguïnpark, geheel onbewust, van de verkeerde kant te betreden. Na twee uurtjes komt de monteur om de auto te repareren. David is op vakantie dus we krijgen een andere jongen die erg handig blijkt te zijn met tierips en ductape. Het benzineslangetje blijkt versleten te zijn en is daarom los geschoten. Een en ander wordt met een nieuw slangetje en tierips gemaakt en we kunnen weer verder rijden. Rijdende richting Cape Point spotten we nog baboons, dit zijn van die leuke aapjes met die rode konten. ’s Avonds zijn we helaas te laat voor het concert dus besluiten we bij Waterfront iets te gaan eten. Super dagje!


Maandag tot en met dinsdag 3-4 jan 2011 Vliegende katten

Maandagochtend ga ik samen met Willemijn, met de katten van Roel en Anika naar de dierenarts. De katten moeten namelijk de volgende dag terug naar Nederland vliegen. Ze moeten nog ontwormd worden en er moet nog een certificaat worden ingevuld. Dinsdag is het een erg warme dag en besluiten we met de kindjes te gaan zwemmen. Dit blijken meerdere vrijwilligers te hebben bedacht dus het zwembad is propvol. Zwemmen kan dus niet doorgaan, maar leg dat maar eens uit aan kindjes die al in hun zwemoutfitje staan te wachten. Een van de zusters komt met het super idee om buiten de waterslang uit te leggen, zodat de kindjes alsnog met water kunnen spelen. Iedereen blij. ’s Avonds ga ik uit eten en gaan we later nog even naar de kroeg. Daar gaat mijn goede voornemen van een alcoholvrij jaar ;-) Hier rook ik voor het eerst in mijn leven waterpijp; apart maar toch wel lekker. Die avond krijg ik ook een smsje van Anika dat de katten het vliegtuig hebben gemist. Grapje denk ik bij mezelf, maar nee hoor. Nelson een van de twee katten is nog een blokje om gaan maken op het moment dat hij klaar moest staan voor het vliegtuig.


Woensdag 5 jan 2011 Tafelberg in de herhaling

Waarschuwing: onderstaand stukje kan beter niet gelezen worden door mensen die nog ooit van plan zijn de Tafelberg te gaan beklimmen.
Na een nacht van een uurtje of 4 slaap, sta ik die ochtend op om ‘even’ de Tafelberg te gaan beklimmen…althans zo dacht ik er toen nog over. We zijn met acht mensen variërende in de leeftijd van 20 tot 50 jaar. Jala (19), Michiel (26), een Duitser van 32, een Nederlands meisje van ongeveer 25 en nog drie Nederlanders van rond de 50. Ik ben niet sportief en de levensstijl van de afgelopen maanden heeft mijn conditie niet echt goed gedaan, maar met dit groepje moet ik mee kunnen komen…dacht ik die ochtend nog. Nu weet ik beter :). Het is een wandeling van vier uur in een hitte van 35 graden. Het eerste uurtje leg ik nog enthousiast af, het tweede uurtje begint mijn kopje al iets meer te hangen, het derde uurtje bereikt mijn humeur al een dieptepunt (alleen Jala en de Duitser lopen nog bij mij: die hebben vast gedacht dat Nederlandse gemopper verstaan we toch niet) en het vierde uur ben ik echt om de vijf minuten stil gaan zitten afwegende wat korter is: terug of verder naar boven. Zeker de laatste klim is killing. Je denkt iedere keer dat je er bent en dat zie je eenmaal op de top weer een nieuwe klim voor je voeten verschijnen. Ze hebben mij altijd verteld dat de Tafelberg plat was! Normaal kan ik in zo’n situaties mijn leeftijd nog in de strijd gooien, maar dat ging nu ook niet echt op met die vijftigers honderden meters voor me . Ik troost mezelf maar met de gedachte dat Jala het ook erg zwaar moet hebben met een erg aandoenlijke Duitser om haar heen die non-stop praat en ook nog eens een oogje op haar heeft. Gelukkig is de groep wel lief en wachten ze geregeld op mij als achterblijver. Het was afzien, maar ik ben echt super blij dat ik het gedaan heb! We hebben niet de meest gangbare route genomen, waardoor we hebben kunnen genieten van meertjes, watervalletjes en bounty-achtige tafereeltjes op de Tafelberg (alhoewel mijn ogen veelal gericht waren op mijn voeten ;-)). Ik zou het zo weer doen (alleen dan de avond vooraf een recoveravondje inbouwen :)). ’s Avonds haal ik pap en mam op van de luchthaven in Kaapstad. Erg leuk en fijn ze weer in de armen te kunnen sluiten!


Donderdag 6 jan 2011 Sleepverzoekje en rechtsrijdende Europeanen

Na een ontbijtje aan het strand besluiten we naar de Tafelberg te rijden. Aankomende bij de Tafelberg blijkt er een gigantische rij te staan bij de kabelbaan. Gezien de temperatuur (35 graden) lijkt het ons beter die Tafelberg een ander dagje te doen. We besluiten het rondje Cape Point te gaan rijden wat ik afgelopen zondag met Michiel heb gereden. Pap neemt deze eerste dag al direct (opgevouwen!) plaats achter het stuur van mijn VW Chico. We zien ditmaal echt super veel baboons (aapjes met rode kontjes). Midden in het nationaal park worden we aangehouden door twee jonge jongens met autopech. Ze hebben onze VW Chico uitverkoren om te vragen of we hun bolide (overigens nog een vrij nieuwe auto!) voort kunnen slepen. Afgezien van het feit dat we geen touw bij hebben, lijkt het mij beter niets achter mijn Chico te hangen. Hij valt namelijk zo al bijna uit elkaar, laat staan als je er ook nog iets achter zou gaan hangen. Even worden de stuurmanskunsten van pap op de proef gesteld als we voor ons een auto hebben rijden die aan de rechterkant van de weg rijdt. Hij neemt de rotonde de rechterkant op en mam ‘onze kleine’ die we op de achterbank hebben geparkeerd, waarschuwt pap nog even. De auto blijkt alleen zelf niet in de gaten te hebben dat hij rechts rijdt en wanneer hij de volgende straat op rijdt gaat het dus maar net goed. Toch gevaarlijk al die Europeanen die op safari gaan!


Vrijdag 7 jan 2011 Dagje strand met twee boefjes

Vandaag gaan we naar het tehuis. Mam heeft in de afgelopen maanden veel kinderschoentjes verzameld. Daar is een tekort aan in het tehuis dus ze zijn er erg blij mee. Ook hebben we veel kleertjes en speelgoed bij van de moeder van Roel dus de kinderen zijn door het dolle heen. Bij mijn afscheid in Nederland heb ik van de PeeVee van PVG nog een safarihoed, safarirokje en fufuzela gekregen die pap en mam nu ook over hebben gevlogen. Die vallen erg in de smaak bij de kids (nonnen zijn iets minder blij met de fufuzela ;-) ). Vervolgens nemen we Apiwe en Graig mee voor een dagje strand. Graig is een van mijn lievelingskindjes dus ik wil hem erg graag meenemen. Beetje spannend vind ik het wel; hij is nog nooit een dagje uit geweest. Voor mij juist een reden om hem zeker mee te nemen, maar als hij het nu de hele dag op een huilen zet dan zullen de zusters zeggen ‘We hadden je gewaarschuwd’. Het verlaten van de afdeling is even een moeilijk moment. Sommige kinderen beginnen namelijk te huilen omdat ze ook mee willen; op zo’n moment zou je willen dat je ze allemaal mee zou kunnen nemen. Aankomende op de parkeerplaats loopt Apiwe direct richting een BMW…helaas we gaan toch echt met onze Chico ;-) Onderweg naar het strand valt Graig direct bij mam op haar schoot in slaap; goed teken: van traantjes geen sprake. Aangekomen op het strand beginnen pap en ik aan het opblazen van de opblaasboot die we die ochtend hebben gekocht. Op het water in de boot voelen Graig en Apiwe zich helemaal ‘the king’ in hun opblaasbootje. Veel kindjes klimmen ook in, op of onder de boot. Die middag komt er een dansgroepje het strand op en gaat Apiwe helemaal los. Aan het einde van de dag brengen we nog een bezoekje aan de MC Donalds waarbij de Happy Meal een feestje is voor de twee kleintjes. Een bijzondere dag om nooit te vergeten.


Zaterdag 8 jan 2011 Marktje, Marktje en Township

’s Ochtends gaan we naar Biscuit Mill in Woodstock. Dit is een marktje waar je alles op het gebied van eten en drinken kan kopen. Van de oer-Hollandse bitterbal tot aan wraps, pizza, appeltaart en alle soorten wijn. Na de poffertjes achter de kiezen te hebben gaan we naar Greenmarket square waar je goed souvenirs kan kopen. ’s Middags geeft Gladys ons een tour door het township en ’s avonds eten we een hapje op het Waterfront.


Zondag 9 jan 2011 Afscheid Chico en concert

’s Ochtends neem ik afscheid van mijn VW Chico en halen we onze nieuwe Toyota Corola op. Wat een verademing: airco, beenruimte en centrale vergrendeling! Grappige is alleen dat het beestje voor geen meter trekt, mijn Chico had minder moeite met de Zuid-Afrikaanse heuveltjes. We rijden met deze nieuwe bolide nog even naar Stellenbosch om lekker te lunchen en een goede bodem te hebben voor het concert van die middag. In de botanische tuinen van Kirstenbosch gaan we namelijk naar een concert van The Parletones. Bepakt met picknickspullen en kleedjes nemen we plaats op het grasveld. Na een uurtje blijkt de muziek toch wel een beetje te hard te zijn voor mijn ouders dus zie je ze als enige het park met de picknickspulletjes verlaten. Beetje grappig gezicht is het wel. Het is mijn laatste avond in Kaapstad dus die avond ga ik met een aantal mensen nog naar de afterparty in Camps Bay en we drinken in Blouberg nog wat. Het is ook de laatste avond voor onze zeer aandoenlijke, Duitser Mathias ,die aan Jala die avond de liefde verklaart. Dat Jala niet wil is volgens hem enkel en alleen te wijten aan het leeftijdsverschil van twaalf jaar. Jala en ik laten hem maar in zijn waarde en moeten er hard om lachen.


Maandag 10 jan 2011 Afscheid Kaapstad begin rondreis

Terwijl pap en mam die ochtend de Tafelberg nog op gaan, pak ik mijn spulletjes en ontbijt ik nog een laatste keer heerlijk in Kaapstad. ’s Middags neem ik afscheid van de kindjes in het tehuis en natuurlijk van de zusters, nonnen en andere vrijwilligers. Een ding is zeker: ik ga Kaapstad, de mensen en de kindjes enorm missen. Wat een super tijd! We rijden later die dag naar het kustplaatsje Hermanus. Pap is afgelopen vrijdag erg verbrand en nu begint het allemaal een beetje te vervellen. In plaats van zijn haren begint nu het vel los te laten van zijn hoofd ;-)


Dinsdag 11 jan 2011 Genetisch belast

Die dag raden we via de R62 van Hermanus naar Oudtshoorn. Een erg mooie weg die zich door de heuvels slingert. In Oudtshoorn blijken we een upgrade van ons huisje te hebben gekregen. We hebben echt een super luxe huisje met twee badkamers en bubbelbaden. Wat een verassing. Na het uit eten ’s avonds blijkt mam haar tas in het restaurant te hebben liggen. Ik heb het altijd geweten: die vergeetachtigheid van mij moet ergens vandaan komen ;-)


Woensdag 12 jan 2011 Off road bergweggetjes en ‘Nice rice’

Pap en mam hebben nooit les in Engels gehad dus zeer begrijpelijk dat het er allemaal niet vloeiend uit komt. Het grappige is dat mam (praatgraag als ze is :)) hier dan ook gaat praten in haar eigen mixje van Duits, Engels en Brabants. Dit geeft wel eens grappige resultaten. Vanochtend zei ze nog tegen iemand ‘Nice rice’ waarmee ze de mensen een goede reis wilde wensen. Toen ik haar later uitlegde dat ze de mensen ‘Leuke rijst’ had toegewenst, kon ze er zelf ook erg om lachen. We hebben vandaag veel bergweggetjes gereden met zeer fraaie uitzichten. Op een bepaald punt vroeg ik mam een foto van mij te maken met ‘zoom’, zodat ik ook op de foto zichtbaar zou zijn. Heb nu inmiddels de foto’s terug gekeken en ondanks dat de zoom door mam is ingezet ben ik nergens op de foto’s te bekennen. Wel heb ik nu zeer ingezoomde foto’s van sommige rotsen. ‘Ik was je kwijt’ verklaarde mam later. Na ongeveer 100 km onverharde weg vonden we het wel welletjes voor dit tourdagje. We hadden nog de optie om een pass te gaan rijden genaamd ‘De Hel’. Ondanks dat de beschrijving er erg avontuurlijk uit zag, hebben we er toch maar vanaf gezien. Zeker die kleine op de achterbank zag ‘De Hel’ niet zitten ;-).


Donderdag tot en met vrijdag 13-14 jan 2011 Start Gardenroute

Vanochtend heb ik even een nieuw mobieltje gescoord, want de mijne was gisterenavond kapot gegaan. Pap en mam hebben ondertussen een struisvogelboerderij bezocht. Die middag zijn we aan de Gardenroute begonnen waarbij we een stop hebben gemaakt in Mosselbaai. Inmiddels bevinden we ons in Knysna en hebben we een huisje midden in de rimboe. Nu een aantal uurtjes later is het weer droog en ga ik mijn hangmatje maar een verlaten voor een douche met regenwater.

Tot snel en het allerbeste gewenst!

Liefs Heidi